บทที่ 1354

เฉียวจือเฉินก็ตามมาติดๆ

“คุณหมอคะ พ่อของฉันเป็นยังไงบ้างคะ? การผ่าตัดสำเร็จไหมคะ?”

เซี่ยอันห่าวหอบหายใจแรง วิ่งจนเหงื่อท่วมหน้าผาก น้ำตาก็ยังคลออยู่ที่ใบหน้ายังไม่แห้ง

คุณหมอมองเซี่ยอันห่าว นิ่งเงียบไปหลายวินาที อ้ำๆ อึ้งๆ

ในที่สุด คุณหมอก็ก้มหน้าลง ถอนหายใจหนักๆ “คุณเซี่ยครับ ขอโทษด้วยนะครับ… เราพย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ